Površina koju zahvata ovaj ravničarski kompleks veličine je 603 ha. Sam prostor izvorišta vrela Bosne bio je pod zaštitom od 1954.godine, a nakon stručne valorizacije cijelog prostora isto je proglašeno 2006.godine Spomenikom prirode - II kategorija po Međunarodnoj klasifikaciji unije za zaštitu prirode (IUCN). Sa hidrogeološkog aspekta zaštićeno područje spada dvjema hidrogeološkim jedinicama, Bjelašnica-Igman i Sarajevsko polje. Naime, Vrelo Bosne se nalazi na kontaktu ove dvije hidrogeološke jedinice, što uvjetuje njegove kvalitativne i kvantitativne karakteristike, hidrološki režim i probleme zaštite. Na prostoru Ilidža-Vrelo Bosne-Stojčevac, postoji nekoliko formi vodnih pojava: vrela, površinski vodotoci, podzemne vode.

Prostor Vrelo Bosne kao značajan hidrološki kolektor s iznimnim biodiverzitetom i očuvanim pejzažnim i povijesnim karakteristikama, zoniran je sukladno međunarodnim kriterijima u II zone: I zona (nukleus) s površinom od 54,5 ha, obuhvata izvorište rijeke Bosne i rijeku Bosnu od izvora do infiltracijskog kanala sa značajnim stupnjem raznolikosti flore i faune i parkovnim površinama. II zona (puferska) površine 548,50 ha, obuhvata prostor slivnog područja izvora u podnožju Igmana sa velikom hidrološkom raznolikošću od kojih je važno istaknuti: vrelo Stojčevac, vrelo Borin, rijeka Bosna i podzemne termalne i termomineralne vode Ilidže, te podzemne vode sarajevskog polja; parkovski prostori, uključujući Veliku aleju, te parkovne prostore oko banje Ilidža i Stojčevca; arheološko nalazište i nekropole u selu Vrutci, Rimski most na Plandištu, Austro-ugarske vile u Velikoj Aleji i hotele u Ilidži, zgradu Šumarske škole; kao i značajan stupanj flore i faune.